The eukariotska stanica definicija je bilo koja stanica koja sadrži dobro definiranu jezgru vezanu na membranu i koja je razlikuje od a prokariontska stanica koja ne posjeduje dobro definiranu jezgru. Eukariotska stanična struktura također pokazuje prisutnost membranski vezanih staničnih struktura tzv organele koji izvršavaju različite funkcije stanice.
Osim jezgre, eukariotske stanice sadrže organele kao što su mitohondriji, Golgijev aparat, endoplazmatski retikulum i, u slučaju biljnih stanica, kloroplasti.
Eukariotska stanica funkcionira poput pojedinačne jedinice, a njeni stanični organeli izvršavaju različite funkcije stanice kao što su homeostaza, sinteza proteina i stvaranje energije.
Stanične stijenke
A stanične stijenke je vanjski kruta struktura izrađena od celuloze prisutne uglavnom u biljne stanice te kod nekih vrsta bakterija, gljivica i algi.
Celulozna struktura stanične stijenke pruža strukturu i krutost stanici, a također je štiti od fizičkih ozljeda.
Plazma membrana
Eukariotske stanice imaju tanku ovojnicu koja se naziva a
plazma membrana koji odvaja stanicu od vanjskog okruženja. Membrana se sastoji od dvostrukog sloja lipida i ugrađena je u molekule proteina.Plazma membrana štiti svoj stanični sadržaj i regulira organsku tvar koja prolazi kroz stanicu. Omogućuje određenim molekulama poput kisika, vode i određenih iona da prođu u stanicu i izbacuje otpadne tvari iz stanice.
Nukleus i DNA
Sav genetski materijal organizma sadržan je u jezgra eukariotske stanice. DNK, koji je čvrsto namotan pramen, zatvoren je unutar nuklearne ovojnice, vanjske membrane jezgre.
DNK organizma sadrži informacije o cjelokupnoj genetskoj strukturi tog organizma. Jezgra daje upute u vezi sa staničnim funkcijama koje provode različite organele.
Mitohondriji i energija
Sve stanice trebaju energiju i u njima stvaraju energiju mitohondriji. Mitohondriji su respiratorni centri stanice, a svaka eukariotska stanica ima do 2.000 mitohondrija. Svaki mitohondrij ima vanjski lipidni sloj i namotani unutarnji sloj koji se naziva krista, gdje se odvija oksidacija dišnog sustava.
Mitohondriji generiraju energiju u obliku adenozin trifosfat (ATP) oksidacijom ugljikohidrata, poput glukoze, u stanici. Organizmi mogu iskoristiti energiju u obliku ATP-a. Budući da mitohondriji generiraju ATP, poznati su kao pogon stanice.
Endoplazmatski retikulum
U eukariotskoj staničnoj strukturi nuklearna ovojnica često je povezana s dugačkom zavojitom strukturom tzv endoplazmatski retikulum (ER) koji se pojavljuje poput hrpe diskova. Postoje dvije vrste ER, grubi ER i glatki ER.
Grubi ER nazvan je tako zbog svog valovitog izgleda uzrokovanog prisutnošću malih okruglih organela tzv ribosomi na svojoj površini. Kodiranje proteina u obliku aminokiselinskih lanaca odvija se u ribosomima. Stoga grubi ER obično proizvodi proteine, dok glatkom ER nedostaju ribosomi i proizvodi masti.
Golgijev aparat
Jedna od funkcija eukariotske stanice je sinteza proteina. A Golgijev aparat je struktura slična disku koja se obično nalazi u blizini endoplazmatskog retikuluma. Ovu je organelu prvi put otkrio Camillio Golgi, po kojem je i dobila ime.
Golgijev aparat prima proteine sintetizirane endoplazmatskim retikulumom te ih sortira i pakira proteinska pakiranja.
Lizozomi i otpad
Sve organele stanica stvaraju otpadnu tvar dok obavljaju svoje funkcije. Ova otpadna tvar sakuplja se u lizosomima, koji su vrećaste strukture koje sadrže probavne enzime.
Lizozomi razgrađuju otpadne tvari, mrtve organele i strane čestice postupkom tzv autoliza i zato se nazivaju samoubilačkim vrećicama stanice.
Kloroplast i klorofil
Baš poput staničnog zida, a kloroplast je organela koja se nalazi u eukariotskim stanicama biljaka, algi i nekim vrstama gljiva.
Kloroplasti sadrže molekule klorofil pigment potreban za fotosintezu. Solarna energija od sunca koristi se u kloroplastima za aktiviranje fotosinteze.