U kovalentnim vezama unutar molekula, pojedini atomi sadržavali su elektrone kako bi molekula bila stabilna. Te veze često rezultiraju jednim od atoma, koji ima jaču privlačnu silu od ostalih, dovodeći elektrone prema sebi i dajući tom atomu negativan naboj. U takvoj molekuli atomi iz kojih je elektron izvučen imaju pozitivan naboj. Molekule povezane na takav način nazivaju se polarne molekule, dok se one koje nemaju naboj nazivaju nepolarnim. Utvrđivanje je li atom polarni ili nepolarni zahtijeva razumijevanje veza.
Odredite jesu li veze u molekuli kovalentne ili ionske. Jonske veze nastaju između iona, atoma koji su postali negativno ili pozitivno nabijeni kada njihov broj elektrona više nije jednak broju protona. Atomi u takvim vezama mogu se smatrati polarnima, ali samo atomi u kovalentnim vezama mogu biti polarni. Općenito se ionske veze pojavljuju između metalnih atoma, dok se kovalentne veze češće pojavljuju u tekućinama i plinovima. Ako su veze ionske, atomi se ne mogu smatrati polarnim ili nepolarnim.
Ispitajte svaki od atomskih elemenata sadržanih u molekuli. Općenito, veze između dva ista atoma, poput dušika (N2) ili kisika (O2), imaju ravnomjernu raspodjelu elektrona, što atome čini nepolarnima. Ostale molekule koje koriste više od dva ista atoma, poput ozona (O3), također su nepolarne. Polarni atomi nastaju kada su različiti atomi povezani unutar molekule, poput ugljičnog dioksida (CO2) i vode (H2O), pri čemu povlačenje određenih atoma uzrokuje nejednaku raspodjelu elektrona. Ako molekula sadrži više od jednog elementa, tada su atomi polarni.
Ispitajte strukturu molekule kako biste vidjeli je li molekula sama polarna ili nepolarna. Ako se polarni atomi unutar molekule međusobno izjednače simetrično, tada se sama molekula smatra nepolarnom iako su atomi u molekuli polarni. Asimetrične molekule, poput vode, karakteristične su za polarne molekule, jer je ukupni naboj molekule neravnomjeran zbog raspodjele elektrona između atoma.